امروز به نكته يا بهتر است بگويم به سؤال جالبي رسيدم: آشپزان محترم (چه خوب است كه "آشپز" همچون ساير واژه ها در زبان شيرين فارسي، جنسيت ندارد!) خوب مي دانند كه براي بهبود مزه بسياري از غذاها مي توان از پياز به صورتهاي مختلفِ رنده يا خرد شده استفاده كرد. آيا كتابداري و اطلاع رساني هم مي تواند همين خاصيت را داشته باشد و با تركيب با ساير رشته ها به بهبود و ارتقاء آنها كمك كند؟

اگر مي تواند، پس چرا به كارش نمي گيرند؟ چرا بديهي ترين اصول اين رشته در اغلب جاها رعايت نمي شود؟

اگر نمي تواند، پس مي گوييد كه اين رشته پر طمطراق از يك پياز ساده هم كمتر است؟

ايراد كجاست؟