کپی و پرینت در کتابخانه
1- از کتابدار بخواهد که برایش کپی بگیرد. کتابدار تعداد صفحات را می شمارد و پولش را می گیرد و سپس کپی های درخواستی را می گیرد و به مشتری تحویل می دهد. من تا به حال ندیده ام که برای این منظور از مشتری کارت عضویت بخواهند، اما قاعدتاً این خدمت مخصوص اعضای کتابخانه است.
اگر مراجعه کننده بخواهد از چیزی پرینت بگیرد، نمی تواند از لپتاپ یا تبلت خود استفاده کند. او باید با استفاده از یکی از کامپیوترهای کتابخانه با شماره عضویت خود وارد سیستم شود. هر کاربر می تواند روزی یک ساعت از کامپیوتر کتابخانه برای هر کار دلخواه، جز تماشای فیلم و عکس های غیراخـلاقـی، استفاده کند و از اینترنت پرسرعت آن لذت ببرد. بارها دیده ام کاربران، از پیر و جوان، از یک ساعت امتیاز خود برای دیدن فیلم یا بازی کامپیوتری و این جور چیزها استفاده کرده اند. اما اگر کاربر خودش لپتاپ یا تبلت داشته باشد، می تواند از اینترنت وای فای کتابخانه به صورت نامحدود از در تمامی ساعات کار کتابخانه استفاده کند.
به هر حال، کاربر برای گرفتن پرینت، ابتدا وارد سیستم یکی از کامپیوترهای کتابخانه می شود، فایل مورد نظر را باز می کند، دگمه پرینت را می زند، برنامه بلافاصله مبلغ هزینه پرینت را محاسبه و به کاربر نمایش می دهد، کاربر اگر موافق باشد، آن را تایید می کند و سپس شماره کامپیوتر را همراه با هزینه پرینت به کتابدار می دهد، کتابدار دستور پرینت را تایید می کند و کاربر می تواند برگه های پرینت شده را از دستگاه چاپگر که در دسترس کاربران است، بردارد.
2- کاربر در صورت تمایل و توانایی، می تواند تمام کارهای فوق را خودش انجام دهد. به این ترتیب:
در سالن کامپیوتر، که در گوشه ای از سالن مطالعه قرار دارد، یک کامپیوتر همراه با دستگاه دریافت کننده پول قرار دارد. کاربر با این کامپیوتر دو کار می تواند انجام دهد: یکی این که اگر همه استیشن ها پر باشد و کامپیوتری آزاد نباشد، می تواند برای خودش کامپیوتر رزرو کند. دوم این که برای پرینت گرفتن، بعد از انجام تمام مراحل ارسال پرینت، خودش به جای کتابدار دستور پرینت را به پرینتر بفرستد.
با این کامپیوتر و دستگاه بارکدخوان آن حتی کاربر می تواند کتابهای مورد نظر خود را برای بردن به امانت، چک کند(Check out).
برای پرداخت پول پرینت، دستگاهی در کنار کامپیوتر مذکور قرار دارد که کاربر می تواند سکه یا اسکناس خود را به آن بدهد. این دستگاه 5 قسمت دارد:
قسمت (1) محل انداختن سکه است. چون هزینه پرینت هر برگه فقط 15 سنت است (در اینجا سکه های یک، 5، 10، و 25 سنتی رایج است. سکه های 50 سنت و یک دلاری خیلی کم رایج هستند)، بنابراین هزینه پرینت خیلی پایین است و می توان آن را با سکه پرداخت کرد، اما این قسمت در ایران کاربرد ندارد چون هزینه پرینت حتی یک برگ به قدری بالاست که نمی توان آن را با سکه پرداخت کرد.
(2) اگر سکه گیر کند یا کاربر به هر علتی قبل از انجام پرینت از انجام آن منصرف شود، می تواند با فشار دادن این دگمه، پول خود را دریافت کند.
(3) محل ورود اسکناس است.
(4) اگر بیش از مبلغ هزینه پرینت به دستگاه پول داده باشید، بقیه اش را از این قسمت پس می دهد.
(5) نمایشگری است که کل مبلغ پولی که کاربر به دستگاه داده را نمایش می دهد.
برای گرفتن کپی هم همچین دستگاهی در کنار دستگاه کپی قرار دارد و کاربر می تواند خودش کپی ها را به طور مستقل بگیرد. البته همان طور که قبلا گفتم، اگر بلد نباشد می تواند از کتابدار کمک بگیرد. در عکس زیر کاربری را می بینید که بدون کمک کتابدار با دستگاه کار می کند.